باید بگویم که دین در یک کلمه آمده است برای تامین زندگی انسانی انسان
این بدین معناست که انسان یکسری برتری ها نسبت به سایر موجودات دارد که نسبت به خداوند معرفت پیدا کند
می دانید که انسان دارای سه بعد است
گیاهی : قدرت رشد و نمو
حیوانی : قدرت شهوانی
انسانی :جنبه ی الهی و آن بعدی است که به نفخه ی الهی برمی گردد
وجود جنبه های گیاهی و حیوانی در دین بخاطر این است که این دو باید برای رسیدن به جنبه ی الهی تربیت شوند و این امر بدست اختیار آدمی است.
فردی که خود را به عنوان یک انسان نمی شناسد ارزش های حیوانی و گیاهی را اصل می داند...یعنی هرچه به نفع این دو بعد است را بر سایرین مقدم می داند
ما باید ببینیم که دارای چه ارزشی هستیم ؟
کمالمان در چیست؟
چرا آفریده شده ایم؟
که با پاسخ به چنین سوالاتی می توان به بعد انسانی پی برد
برای رسیدن به هرچیزی لازم است نسبت به آن آگاهی داشته و برای رسیدن به آن تلاش کند.در قران عزیز آمده است که لیس الانسان الا ما سعی
یعنی هیچ چیزی برای انسان نیست مگر ان چیزی که برایش تلاش می کند
انصافا ببینیم ما برای این کارهایی که می کنیم آفریده شده ایم؟؟؟؟
ابتدا باید ارزش های انسانی را شناسایی کرده و جایگزین این ارزشهای موهوم و خیالی ای که جامعه به ما تحمیل کرده کنیم
نتیجه ی نشناختن ارزش ها این مثل معروف گوهری طفلی به قرص نان دهد می شود
همانطور که بچه ای در صورت نشناختن گوهر ناب و قیمتی آن را به تکه نانی می فروشد ماهم چنین وضعی داریم و ارزش های ناب خود را به چیزی می فروشیم که دربرابرش هیچ است
البته لازم بذکر است که بگویم اینکه می گوییم ارزش بعد انسانی بیشتر است و باید توجهمان به آن بیشتر باشد بدین معنا نیست که دو بعد گیاهی و حیوانی را به کل به حال خود رها کرده که هرطور خواهند شوند...بلکه باید در کنترل رشد کنند تا کمک کننده ی ما در مسیر رسیدگی به بعد انسانی شوند...
این دو بعد برای دین هم مهم بوده است که مقرراتی برای آن ها قائل شده است وبسیاری از احکام ها به چه خوردن و چه پوشیدن پرداخته است.
پس باید سیری بسوی بعدی داشته باشیم که دین برای آن وضع شده است ...
ممنون .. مطلب خلاصه اما پر مغزی بود ..
التماس دعا
سلام وبلاگ بسیار جالب و خوبی داری من با کمال افتخار حاضرم باهات باشم
من + تو = ما
خواستم بگویم کیستم
دیدم نگفتنم بهتر است
آنکه با من میماند
خود مرا خواهد شناخت
و آنکه با من نمیماند
همان بهتر که نشناسد مرا