ف...ر...ا...م...و...ش...ی

«هو الذی لا اله الا هو الملک القدوس السلام المومن المهیمن العزیز و الجبار المتکبر سبحان الله عما یشرکون»

اوست خدایی که جز او معبودی نیست ...

همان فرمانروای پاک سلامتبخش و مومن به حقیقت حق خود که نگهبان و عزیز و جبار و بزرگ منش است ...پاک است خدا از آنچه اورا بدان شریک می گردانند و خدایی است که معبودی جز او نیست ...حاکم و مالک اصلی اوست...از هر عیب منزه است...به کسی ستم نمی کند... امنیت بخش است...مراقب همه چیز است...قدرتمندی شکست ناپذیر که با اراده ی نافذ خود هر امری را اصلاح می کند و شایسته ی عظمت است..خداوند منزه است از آنچه برای او شریک قرار می دهند... سوره مبارکه حشر أیه ۲۳

«ولا تکونوا کالذین نسو الله فانساهم انفسهم اولئک هم الفاسقون»

وچون کسانی مباشید که خدا را فراموش کردند و او نیز آنان را دچار خودفراموشی کرد...آنان همان نافرمانانند...

نسیان وفراموشی وقتیه که انسان چیزی را در ذهن بسپارد و آن لحظه که به آن نیاز داره دیگه اثری از اون نیست.

نقطه ی مقابل فراموشیُ یاداوری است...

روانشناسان برای فراموشی علت های مختلفی می دونن که مهمترین اون ها ضعیف شدن دستگاه حافظه -بی اهمیت دونستن موضوعی که فراموش شده و توجه ذهن به مسائل دیگه و غفلت ازون موضوع است.

فراموشی های زیانبار از نظر قرآن :

فراموشی گناه: که بیانش و توضیحو تفسیرش شاید لازم نباشه..آخه کمتر کسیه که این نوع فراموشی رو نداشته باشه و گناهاش رو کوچیک بشمره و بگه اینا که چیزی نیست....وبیخیال جبران و توبه و عذاب هایی بشه که صبح تاشب تو گوشش می خونن...

«چه کسی ستمکارتر از آن کس که آیات پروردگارش به او تذکر داده شد و از آن روی گرداند و آنچه را با دست های خویش ژیش فرستاد( یعنی همون گناهان) فراموش کرد »

در ادامه ی آیه هست که میگه ما دل های اینارو پرده زدیم و بستیم تا اینا نفمند اون چیزی رو که باید بفهمند رو ...و گوش هاشون رو سنگین کردیم که صدای حق رو نشنوند...و بخاطر همینه که هرچه قدر اینارو بخوای هدایتشون کنی هدایت نمی شن.

فراموشی خدا :بدتر از فراموشی گناه اینه که خدارو از یاد ببریم و دیگه خدایی توی دل هامون جا نداشته باشه اینجاست که غایب بودن خدا توی دل ها بعث می شه هرچی کثیفیه بیادو روی دل ها بشینهو دیگه اون فرد می شه بی قید وبندو هرکاری دلش خواست می کنه...خدا هنوز این بنده رو رها نمی کنه...همینجوری بهش نعمت میده تا ببینه به کجا می رسه؟؟؟؟؟؟؟ و بهش میگه اشگال نداره...این چند روز با کفرت سرکله بزن  که جهنم در انتظارته...

این همه اسباب و وسائل دنیایی ومادی برا خدا مثل یه تار عنکبوته ...بخواد با یه فوت همشو نابود می کنه...

وآخرش که فراموشی خود....خدا علت این نوع فراموشی رو فراموشی خود خدا می دونه ...اونیکه خدارو فراموش کنه خودشم فراموش می کنه....

کسی که خدارو فراموش کنه ...قهرا یه آدم بی راهه و بی رهبر و بی هدف و بی قانون وغرق توی هواو هوس هاش میشه ...همه ی کاراش سلیقه ای می شه و عشقی هرکاری که عشقش بکشه انجام میده

کسی که لطف او را فراموش کنه مایوش میشه و به بن بست میرسه...

کسی که عفو او را فراموش کنه خودش رو قابل اصلاح نمی دونه...و میگه خدا که دیگه منو نمی بخشه پس ولش کنو دست به هرکاری میزنه

کسی که قانون او را فراموش کنه هرروز به یه سمتی میره و میشه بیدی که به هر بادی می لرزه...

کسی که راه او را فراموش کنه بین هزاران راهی جلوی پاشه نمی دونه کدوم طرف باید بره و به بیراهه میره...

کسی که دوستای خدارو فراموش کنه یه کسایی به پستش می خورن که هرروز اونارو دورترو دورتر می کنه ...

کسی که یادش بره خدا بهش نعمت داده نه دیگران و..همش چاپلوسی اینو اونو می کنه...

بذار دیگه نگم....دلم یه عالمه گرفت برای خدایی که برای ما سنگ تموم گذاشته و اما ما....

دلم گرفت...

برام بازم از خدا بنویسید...بگید که خدا تو زندگیتون هست...بگید خدا هست

خدا هسسسسسسست

خدا هسسسسسسست

 که غم عالم روی دلم نشست...